احكام طلاق-مرجع عاليقدر حضرت آية الله العظمى امام خمینی

احکام طلاق

مرجع عالیقدر حضرت آیة الله العظمى امام خمینی

 

 

2498 مردى که زن خود را طلاق مى‏دهد، باید عاقل و بنابر احتیاط واجب بالغ باشد و به اختیار خود طلاق دهد و اگر او را مجبور کنند که زنش را طلاق دهد طلاق باطل است و نیز باید قصد طلاق داشته باشد، پس اگر صیغه طلاق را به شوخى بگوید صحیح نیست.

2499 زن باید در وقت طلاق از خون حیض و نفاس پاک باشد و شوهرش در آن پاکى یا در حال نفاس یا حیض که پیش از این پاکى بوده با او نزدیکى نکرده باشد،و تفصیل این دو شرط در مسایل آینده گفته مى‏شود.

2500 طلاق دادن زن در حال حیض یا نفاس در سه صورت صحیح است: اول: آنکه شوهرش بعد از ازدواج با او نزدیکى نکرده باشد. دوم: آبستن باشد و اگر معلوم نباشد که آبستن است و شوهر در حال حیض طلاقش بدهد، بعد بفهمد آبستن بوده، اشکال ندارد. سوم: مرد به واسطه غایب بودن نتواند یا برایش مشکل باشد که پاک بودن زن را بفهمد.

2501 اگر زن را از خون حیض پاک بداند و طلاقش دهد، بعد معلوم شود موقع طلاق در حال حیض بوده، طلاق او باطل است، و اگر او را در حیض بداند و طلاقش دهد بعد معلوم شود پاک بوده، طلاق او صحیح است.

2502 کسى که مى‏داند زنش در حال حیض یا نفاس است، اگر غایب شود مثلا مسافرت کند و بخواهد او را طلاق دهد، باید تا مدتى که معمولا زنها از حیض یا نفاس پاک مى‏شوند، صبر کند.

احکام طلاق

2503 اگر مردى که غایب است بخواهد زن خود را طلاق دهد، چنانچه بتواند اطلاع پیدا کند که زن او در حال حیض یا نفاس است‏یا نه، اگر چه اطلاع او از روى عادت حیض زن یا نشانه‏هاى دیگرى باشد که در شرع معین شده، باید تا مدتى که معمولا زنها از حیض یا نفاس پاک مى‏شوند، صبر کند.

2504 اگر با عیالش که از خون حیض و نفاس پاک است، نزدیکى کند و بخواهد طلاقش دهد، باید صبر کند تا دوباره حیض ببیند و پاک شود، ولى زنى را که نه سالش تمام نشده، یا آبستن است، اگر بعد از نزدیکى طلاق دهند، اشکال ندارد،و همچنین است اگر یائسه باشد، یعنى اگر سیده است بیشتر از شصت و اگر سیده نیست بیشتر از پنجاه سال داشته باشد.

2505 هرگاه با زنى که از خون حیض و نفاس پاک است، نزدیکى کند و در همان پاکى طلاقش دهد، اگر بعد معلوم شود که موقع طلاق آبستن بوده، اشکال ندارد.

2506 اگر ��ا زنى که از خون حیض و نفاس پاک است نزدیکى کند و مسافرت نماید، چنانچه بخواهد در سفر طلاقش دهد، باید به قدرى که زن معمولا بعد از آن پاکى، خون مى‏بیند و دوباره پاک مى‏شود، صبر کند.

2507 اگر مرد بخواهد زن خود را که به واسطه مرضى حیض نمى‏بیند طلاق دهد،باید از وقتى که با او نزدیکى کرده، تا سه ماه از جماع با او خوددارى نماید و بعداو را طلاق دهد.

2508 طلاق باید به صیغه عربى صحیح خوانده شود و دو مرد عادل آن را بشنوند و اگر خود شوهر بخواهد صیغه طلاق را بخواند و اسم زن او مثلا فاطمه باشد،باید بگوید: "زوجتى فاطمة طالق" زن من فاطمه رها است، و اگر دیگرى را وکیل کند،آن وکیل باید بگوید: "زوجة موکلى فاطمة طالق".

2509 زنى که صیغه شده، مثلا یک ماهه یا یک ساله او را عقد کرده ‏اند طلاق ندارد، و رها شدن او به این است که مدتش تمام شود یا مرد مدت را به او ببخشد،به این ترتیب که بگوید: " مدت را به تو بخشیدم"، و شاهد گرفتن و پاک بودن زن از حیض لازم نیست.